Tijdens de pilot werden bussen voorzien van een (vrijwel) gesloten variant van ISA. Daarbij wordt GPS gebruikt om de positie vast te stellen en de daarbij geldende snelheidslimiet. De bus kan op dat moment niet harder rijden dan die limiet. Alleen in noodgevallen kan een chauffeur ingrijpen.
ISA blijkt vooral effectief in 30 km/uur-gebieden (‘20 mph zones’), waarbij automatisch ook andere voertuigen in snelheid worden beperkt. Alle bussen bleven 97-99% van de tijd binnen de limiet. Alleen heuvelaf ging het soms een beetje harder, omdat ISA niet automatisch afremt.
Werd eerst 15-19% van de tijd te hard gereden, ISA bracht dit in 30 km/uur-gebieden terug tot 1-3%. Londen is van plan voor de hele binnenstad het 30 km/uur-regime in te voeren.
Van de gevreesde neveneffecten – meer inhaalbewegingen door andere voertuigen - was weinig te merken. De reistijden liepen wel een beetje op.
De pilot duurde te kort om de verwachte verkeersveiligheidseffecten cijfermatig hard te maken, maar uit modelberekeningen valt af te leiden dat die er zeker zullen zijn.
Eind 2018 moeten 500 Londense bussen zijn voorzien van ISA en in de jaren daarop zal ISA standaard worden ingebouwd in nieuwe bussen.
Foto: Flickr schmollmolch / CC BY-SA