In het Deltaplan schetst een aantal mobiliteitsorganisaties zoals RAI, ANWB, ov-bedrijven en ook de Fietsersbond welke maatregelen nodig zijn tussen nu en 2030 om de mobiliteitsproblemen het hoofd te bieden.
‘Richting 2030 moeten reizigers afhankelijk van hun bestemming, route, persoonlijke voorkeuren, gewenste drukte of aantal reizigers kiezen voor OV, auto, fiets, of een combinatie daarvan’, aldus de nota.

Betalen naar gebruik sluit daar volgens de Mobiliteitsalliantie op aan. Maar ook de aanleg van mobiliteitshubs aan de randen van steden en in het landelijk gebied maken de overstap en uitwisseling tussen verschillende vervoerswijzen soepeler en sneller. En dat in combinatie met het verder ontwikkelen van MaaS (Mobility as a Service).

Schaalsprong fiets
De fietsinfrastructuur is op veel plekken onvoldoende toegerust om de groeiende stroom fietsers op te vangen, aldus de nota. Daarom moet worden ingezet op een schaalsprong fiets door te investeren in snelfietsroutes, veilige fietsinfrastructuur en voldoende stallingen.
Dat moet helpen om de stedelijke gebieden bereikbaar te houden, maar de Alliantie denk ook uitdrukkelijk aan de inzet van de elektrische fiets in combinatie met flexibel ov om het platteland bereikbaar te houden. Punt van aandacht daarbij is het aantrekkelijker maken voor bedrijven om te investeren in laadinfra voor de elektrische fiets.
Voor dit alles is tussen 2020 en 2040 bijna 56 miljard euro extra nodig, zo becijferde de Mobiliteitsalliantie, waarvan bijna 43 miljard voor infrastructuur (lightrail, fietsinfra, veilige wegen, etc.), een bedrag dat niet verder is uitgesplitst naar modaliteit.

Verkeersveiligheid
De Alliantie streeft dan ook naar het ‘benadrukken van brede mobiliteit’ in plaats van modaliteiten. ‘Zeker in stedelijke regio’s is er sprake van een samenhangend multimodaal systeem ingebed in grote transitieopgaven. Maar ook in meer rurale omgevingen gaat het om het leggen van verbindingen tussen auto, OV, (e-)fiets en andere tweewielers. Het Mobiliteitsfonds dat het MIRT gaat vervangen moet recht doen aan de nieuwe werkelijkheid.’

Overigens kan er vaak werk met werk worden gemaakt, bijvoorbeeld door onderhoud of aanpassingen van een weg samen te laten gaan met de aanleg of uitbreiding van de fietsinfrastructuur, zo benadrukken de opstellers van de nota.

Tegenover de uitgaven staan maatschappelijk baten, die worden geraamd op potentieel 18 miljard euro per jaar, waarvan 11 miljard euro voortkomt uit bespaarde kosten ten gevolge van verkeersonveiligheid. Tenminste, als men er in slaagt het aantal verkeersslachtoffers te halveren tussen nu en 2030.
‘De verkeersveiligheid kan aanzienlijk worden verbeterd door te investeren in fietsinfrastructuur, provinciale wegen en in slimme infrastructuur die kan communiceren met voertuigen en systemen. En door het stellen van eenduidige eisen aan wegontwerp, daar waar mogelijk vervoersstromen te scheiden en te kiezen voor lagere maximumsnelheden in centra en woonwijken.’