Nieuwe snuffelsensor kan meer

  • Soort:Nieuws Fietsberaad
  • Datum:23-11-2021
De opvolger van de Snuffelfiets-sensor is kleiner, goedkoper en veelzijdiger.

Sinds 2017 werkt de provincie Utrecht samen met enkele bedrijven aan het Snuffelfietsproject. Eind 2018 gingen de eerste tien fietsers met een Snuffelfiets de weg op met een sensorkast op hun stuur waarmee ze de luchtkwaliteit langs fietsroutes in kaart brengen. In juni 2019 werd het aantal fietsers uitgebreid tot 500. In anderhalf jaar tijd hebben de deelnemers circa 750.000 kilometer gefietst en 20 gigabyte aan data verzameld.

De mobiele luchtmeetkastjes worden inmiddels ook gebruikt in Noorwegen, Zweden, delen van Italië en Frankrijk. Het ministerie van Buitenlandse Zaken heeft de Nederlandse innovatie geïntroduceerd in diverse landen die graag hun luchtkwaliteit monitoren. Dat was voor sensorfabrikant SODAQ reden om samen met de TU Delft en de provincie Utrecht het prototype verder door te ontwikkelen.

Dat heeft nu geleid tot een kleinere en slimmere versie van de sensor met een nieuw montagesysteem, waardoor deze sensor makkelijker op het stuur te zetten of eraf te halen is. Het apparaatje ziet eruit als een grote fietsbel. Het meet elke tien seconden, ongeveer om de vijftig meter, de concentratie fijnstof (PM2.5), de temperatuur en de luchtvochtigheid. De sensor zendt die data via het Internet of Things (IoT) door naar een online platform. Daar worden zowel de resultaten getoond en is voor elk gebied waar gefietst wordt per uur te zien of de luchtkwaliteit goed of slecht is.

De sensor kan ook luchtvervuiling meten als hij stilstaat, dus kan hij ook in huis of in de tuin gebruikt worden. Het apparaat heeft geen batterij, maar een oplaadbare supercondensator. Ook geven lampjes op de sensor meteen de situatie ter plekke aan. Met behulp van het platform kunnen gebruikers overal ter wereld de luchtkwaliteit zien en door het invoeren van een unieke identificatiecode de luchtkwaliteit van hun eigen routes. Omdat de sensor ook temperatuur meet, kan hij ingezet worden bij de ontdekking van zogeheten hitte-eilanden; stedelijke gebieden waar het warmer is dan elders, wat tot hittestress kan leiden.

Sinds de eerste prototypes is de prijs van de sensor meer dan gehalveerd. SODAQ deelt de techniek erachter via open source op internet, zodat andere partijen de sensor zelf kunnen produceren of aanpassen. Om de AIR naar een wereldwijd publiek te brengen is het bedrijf gestart met een crowdfunding campagne op het platform Kickstarter.

 

Relevantie

Scroll naar boven