Voordat het besluit viel, vroeg de provincie hiervoor advies aan de Adviesraad Snelfietsroutes (die is inmiddels wel omgedoopt tot Adviesraad Fietsroutes). In de raad zitten onder meer ANWB, VVN en de Fietsersbond.

De raad geeft aan dat de aanduiding snelfietsroutes leidt tot weerstand bij om- en aanwonenden. Die vragen zich af of er nu allemaal e-bikes, groepen wielrenners en speed pedelecs door de straat gaan racen. En bovendien, een snelfietsroute is voor álle fietsers bestemd. Er hoeft niet per se snel te worden gefietst.

Er worden tot nu toe veel verschillende termen gehanteerd voor wat ooit begon als snelfietsroute, zoals doortraproute, snelle fietsroute, fietssnelweg, doorgaande fietsroute, doorfietsroute, enz.

Er zitten voor- en nadelen aan een andere benaming. De grootste nadelen zijn dat de nu geïntroduceerde benaming snelfietsroute breed bekend is; alle communicatie-uitingen uit het verleden hieraan moeten worden aangepast. En ook bestaat de kans dat een nieuwe naam vooralsnog niet landelijk eenduidig gehanteerd wordt en in de toekomst mogelijk weer moet worden aangepast.

Als voordeel noemt de Adviesraad dat een nieuwe naam toonzettend kan zijn in het landelijk beleid en dat toekomstige (potentiële) bezwaren voorkomen kunnen worden waarmee er minder weerstand is en meer begrip, waardoor de realisatie van de fietsroutes sneller kan plaats vinden. Door aan te sluiten bij het Nationaal Toekomstbeeld Fiets, waar de naam ‘doorfietsroute’ al wordt gebruikt, neemt de kans tot een nationale implementatie toe. En Utrecht heeft dus besloten daarop aan te sluiten. Men hoopt dat ook anderen (w.o. provincies) dat zullen doen.