De SWOV hield een enquête onder gemeenteambtenaren om hun kennisniveau te peilen over verkeersveiligheid, met het accent op fietsveiligheid. Ze kregen een vragenlijst voorgeschoteld met onder andere vragen over hun kennis over lokale situaties, parate kennis over feiten, regels, en dergelijke, het gebruik van data en de relatie met de (politieke) besluitvormers.
 
Veel gemeenteambtenaren gaven op de meeste vragen uit de enquête een goed antwoord, maar de effectiviteit van educatie en voorlichting wordt echter vaak niet goed ingeschat. Afhankelijk van de vraag schat maar 4-39% de effectiviteit juist in. 46% tot 97% van de respondenten schat educatie en voorlichting in als redelijk tot zeer effectief, terwijl het effect in werkelijkheid gering is of nog niet onderzocht, aldus de SWOV.
 
Bij de kennis over datagebruik ging de enquête onder andere in op onderregistratie van dodelijke fietsongevallen. De kennis hierover laat nogal te wensen over. Een kleine minderheid geeft aan niet te weten wat onderregistratie is. Een grote minderheid (40%) geeft aan dat zij de onderregistratie van omgekomen fietsers in het verkeer kennen of kunnen opzoeken, terwijl dat in werkelijkheid een lastige exercitie is. Ruim de helft (55%) geeft – correct – aan dat zij weten wat onder registratie is, maar niet weten waar zij de onderregistratie van fietsdoden kunnen vinden. Van de respondenten geeft 40% – terecht – aan geen rekening te houden met de onder registratie van fietsslachtoffers, omdat zij niet weten hoe dat moet. Bijna de helft (49%) zegt wel rekening te houden met deze onderregistratie, terwijl dat in praktijk op gemeentelijk niveau niet of beperkt mogelijk is.
 
De gemeenteambtenaren scoren over het algemeen goed als gaat om kennis van de lokale situatie. En ook vinden dat zij over het algemeen gemakkelijk hun collega’s, wethouder en externe partijen kunnen overtuigen. Ook vinden zij dat ze veel invloed hebben op het verkeersveiligheidsbeleid, hoewel ze ook aangeven dat anderen over het verkeersveiligheidsbeleid beslissen.
 
De SWOV pleit op grond van de bevindingen op een betere afstemming van de kennisbehoefte van gemeenteambtenaren en de aanbieders van scholing. Ook leren van elkaar, van casussen uit de praktijk en ‘leren op afroep’ (bijvoorbeeld door een adviesbureau of een expertteam in te zetten en hun vragen voor te leggen) zou kunnen helpen om het leeraanbod beter af te stemmen op de leerbehoefte.