In 2009 heeft de gemeenteraad van Zwolle door in stemmen met de Mobiliteitsvisie het mobiliteitsbeleid tot 2020 vastgesteld. Het huidige uitvoeringsprogramma loopt eind 2013 af en wordt met het Actieprogramma Mobiliteit 2014 – 2017 geactualiseerd.
Overeind blijven de hoofddoelstelling uit de Mobiliteitsvisie en de aanpak van mobiliteitsknelpunten en –vraagstukken volgens de ladder van Verdaas: eerst bezien wat er bereikt kan worden met vraagbeïnvloeding en het sturen en geleiden van verkeer door middel van verkeersmanagement alvorens gekozen wordt voor nieuwe infrastructuur. Inhoudelijk wordt met het Actieprogramma Mobiliteit aangesloten bij de ambities van Zwolle op het gebied van gastvrijheid. Het doel van het Actieprogramma Mobiliteit is:
| “Het op een toekomstgerichte wijze garanderen van de bereikbaarheid van de stad en de regio en het leveren van een bijdrage aan de gastvrije stad door op een doelgroepgerichte wijze bestaande en toekomstige knelpunten op te lossen en flexibel in te spelen op ontwikkelingen en kansen die zich voordoen. De gemeente stimuleert en faciliteert mensen, bedrijven en organisaties vanuit de eigen verantwoordelijkheid hieraan een bijdrage te leveren". |
Actieprogramma speelt in op ontwikkelingen en nieuwe inzichten
Door een aantal ontwikkelingen en nieuwe inzichten is het nodig om de koers uit de Mobiliteitsvisie op onderdelen aan te passen. De hoofdinfrastructuur is op orde, op een aantal onderdelen na die nog in de pijplijn zitten. Het op een toekomstbestendige en efficiënte wijze vormgeven en beheren van de infrastructuur wordt steeds belangrijker. We staan hierbij op een soort kantelpunt. De aandacht wordt verlegd van verdere uitbreiding van de infrastructuur naar beter benutten van bestaande capaciteit. Daarbij doen zich een aantal knelpunten voor. Gestart wordt met de aanpak van de grootste bottle-necks rondom de binnenstad. Hier is de fysieke ruimte voor capaciteitsuitbreiding van wegen veelal beperkt en er is ruimte nodig voor diverse modaliteiten. Doordat de groei van de mobiliteit achterblijft bij de verwachtingen en er onzekerheid bestaat over hoe de mobiliteitsvraag zich de komende jaren zal ontwikkelen is “Meten is weten” belangrijker geworden. Voor het inspelen op ontwikkelingen, het beter benutten van bestaande capaciteit en het bieden van keuzemogelijkheden aan reizigers is dit cruciaal. Door de noodzaak om te bezuinigen is er ook minder geld beschikbaar voor investeringen in infrastructuur.
In de omgeving van het centrum wordt voor de knelpunten voornamelijk gezocht naar niet-infrastructurele oplossingen. Het Actieprogramma sluit hierop aan, net als het Programma Beter Benutten Zwolle Kampen Netwerkstad. Nieuwe infrastructurele maatregelen zullen zich vooral buiten het centrum concentreren) of ondersteunend zijn aan de doelstellingen van beter benutten. Bij deze laatste gaat het vaak om kleinere ingrepen die impact hebben op verkeersstromen. Bij infrastructurele maatregelen zal meer het accent liggen op meeliften met beheer en onderhoud dan op aanleg van nieuwe infrastructuur.
De benaderingswijze van mobiliteitsvraagstukken en –knelpunten
Als rode draad bij de aanpak van mobiliteitsvraagstukken benoemt het Actieprogramma:
- Een doelgroepgerichte benadering met de reiziger centraal. Het verleiden van het bedrijfsleven en organisaties om hun betrokkenheid en bijdragen aan bereikbaarheid te vergroten vallen hier ook onder.
- Opgavegericht werken: er wordt gewerkt vanuit een specifieke opgave voor een bepaald (fysiek) knelpunt of een bepaalde ontwikkeling.
Voldoende actuele kwalitatieve en kwantitatieve informatie over de stad, knelpunten, ontwikkelingen, verkeersstromen, doorstroming en over (gedrag van) doelgroepen en effecten van maatregelen zijn noodzakelijk bij deze aanpak. Op basis hiervan kunnen pakketten van op elkaar afgestemde maatregelen (infrastructureel, niet infrastructureel en parkeermaatregelen) ontwikkeld worden om specifieke mobiliteitsvraagstukken aan te pakken. Meer nadruk komt te liggen op het verbinden van type maatregelen vanuit een bepaalde opgave en het betrekken van reizigers en stakeholders hierbij.
Inhoud van het Actieprogramma
Om op de ontwikkelingen in te kunnen spelen en vroegtijdig ontwikkelingen te signaleren wordt met dit Actieprogramma het accent de komende jaren meer gelegd op structurele inzameling en analyse van verkeersdata en op offensieve investeringen in maatregelen om de bestaande capaciteit optimaal te benutten (mobiliteitsmanagement, verkeersmanagement, fietsmaatregelen) en investeringen in multimodale knopen (Spoorzone). Investeren in de veiligheid voor fietsers door het in beeld brengen en oplossen van knelpunten blijft ook hoog op de agenda staan.
Het Actieprogramma Mobiliteit 2014 – 2017 bevat overzichten van maatregelen op het gebied van ‘niet infra’, ‘infra’ en ‘parkeren’. Voor basismaatregelen zijn in principe middelen beschikbaar vanuit projecten of binnen reguliere middelen. Aan het college wordt gevraagd de volgende basismaatregelen uit reguliere middelen te financieren:
- Doorontwikkeling Dynamisch Verkeersmanagement (DVM);
- Uitwerkingsplan “Meten is weten”;
- Inventariseren en analyseren van verkeersonveilige fietsoversteken.
Over de basis+ maatregelen, veelal maatregelen die na 2013 zijn voorzien, zullen aan de hand van nadere uitwerkingsplannen, aparte besluiten gevraagd worden van College en de gemeenteraad. Daarbij wordt tevens aangegeven of inzet van (extra) financiële middelen noodzakelijk is.