Dag 2. Het plezier van fietsen
Van lelijk kuikentje naar sierlijke zwaan; de fietsgemeenschap is volwassen geworden. Mondiaal gezien wordt de fiets niet alleen meer gezien als een Mercedes voor de armen of een speeltje voor de kleintjes. Als je goed luistert tijdens Velo-city 2015 lijkt de fiets een volwaardig vervoermiddel.
Tijdens deze Velo-city is er veel minder aandacht voor ontwikkelingslanden dan voorheen. Ook zijn er nauwelijks lezingen over de veiligheid van fietsende kinderen en de eisen die fietsbelangengroeperingen stellen.
De meerderheid van de presentaties gaat nu over economische aspecten van het fietsen. Opvallend veel aandacht is er voor stedelijke onderwerpen: van beleid tot uitvoering op straat.
Het beste werd de nieuwe zienswijze verwoord tijdens de officiële openingssessie:
'We moeten het fietsen niet langer verdedigen door te wijzen op alle nadelen van de auto, maar het beschouwen als een vorm van vervoer met alle bijbehorende voor- en nadelen.' Dus niet meer proberen iedereen te bekeren en uit de auto te dwingen, maar aandacht voor alle positieve aspecten van het fietsen.
Een mooie manier om het positieve van de fiets uit te dragen zijn de fietsparades of 'critical mass'-bijeenkomsten, die op diverse plaatsen in de wereld worden gehouden.
Traditiegetrouw wordt ook tijdens Velo-city een fietsparade georganiseerd. De bedoeling is dan dat iedereen die in de stad woont en kan fietsen samen met de Velo-citydeelnemers in een optocht door de (hoofd)straten van (het centrum van) de stad gaat. De straten worden daarvoor afgesloten voor het overige verkeer.
Ook in Nantes was een fietsparade. Er namen 7000 fietsers aan deel. Gezien het feit dat Velo-city dit jaar 1400 deelnemers heeft en dat lang niet iedereen meefietste, betekent dit dat er minsten 6000 inwoners van Nantes meefietsten. En geheel in Franse stijl hadden velen extra moeite genomen om de fiets te versieren en zelfs heel eigen fietsen gebouwd. Er reden opvallen veel families met kleine kinderen mee. De meeste van deze kleintjes peddelden ijverig de 12 kilometer lande tocht op hun kleine kinderfietsjes.
Onderweg was het prachtig te zien dat overal lange rijen auto's stonden te wachten. Zelfs de trams wachtten tot er in de enorme stroom fietsers ruimte gemaakt werd voor hen om door te rijden.
Voor alle Nederlandse aanwezigen had de ambassade oranje T-shirts beschikbaar gesteld, in de hoop dat er een enorme oranje wolk in de massa zou ontstaan. Met zoveel fietsers is het echter onmogelijk met een afgesproken groep bij elkaar te blijven. En het is eigenlijk ook veel leukr om een gesprekje aan te knopen met degene die toevallig naast je fietst.
De tocht begon en eindigde op de Ile de Nantes, waar een groots fietsfeest was georganiseerd.
Daar bleef het tot in de kleine uurtjes druk en gezellig. Kortom een mooie manier om het fietsen in een stad te promoten
Dag 1. Het leenfietssysteem in Nantes
In Nantes struikel je wel haast over de Bicloo-stations. Dit zijn de uitgiftepunten van het leenfietsensysteem in de stad. Er zijn 103 uitgiftepunten aangelegd, zodat je met name in het centrum nooit verder dan 300 meter hoeft te lopen om een fiets te kunnen oppikken. Er zijn in totaal ruim 1800 leenfietsen beschikbaar.
Dat ze gebruikt worden blijkt uit de volgende cijfers:
- Ruim 10.00 abonnementen
- Dagelijks goed voor ruim 3000 ritten met regelmatig voorkomende pieken tot 6000.
De fiets heeft drie versnellingen, handremmen, een kabelslot en een mandje voorop. De fietsen zijn in een herkenbaar vrolijk oranje met wit uitgevoerd. Op heel veel punten in de stad staan displays (vaak bovenop een reclamebord) waarop voor de dichtstbijzijnde Bicloostations wordt aangegeven hoeveel fietsen er nog staan; handig voor als je een fiets zoekt en hoeveel lege stallingsplaatsen er nog zijn; handig als je een fiets wilt achterlaten.
Bij de Tourist Information horen we dat er speciale abonnementen zijn voor toeristen. Zo kun je kiezen uit een dag, drie of zeven dagen. Dat kost je dan achtereenvolgens 1, 3 of 5 euro abonnementsgeld. Voorwaarde is het bezit van een credit card. Het gebruik is echt gericht op korte ritten. Met een progressief tarievensysteem wordt langdurig gebruik van dezelfde fiets ontmoedigd. Het eerste half uur is gratis. Het volgende half uur kost een halve euro, het volgende 1 euro. Alle volgende halve uren kosten 2 euro. Samen met de mevrouw van de Tourist Information sluiten we een driedaags abonnement af. Dat deze mogelijkheid door toeristen weinig gebruikt wordt, blijkt wel uit het feit dat het nogal wat moeite kost om de juiste website en inloggegevens tevoorschijn te halen. Uiteindelijk staan we bij een Bicloo-station met een eigen gebruikersnummer en pincode.
Op het display kunnen we kiezen voor de Engelse taal. Dat begint makkelijk. Echter na het invoeren van het klantnummer en de pincode gaat het systeem toch weer over in het Frans. Met een beetje middelbare school Frans en wat gokwerk lukt het ons om een fiets uit het slot te bevrijden. Het blijkt daarbij erg belangrijk te zijn de fiets in een vloeiende beweging los te trekken. Toen ik een fiets heen en weer wrikte om 'em los te krijgen schoot deze weer in het slot en kon ik de hele procedure opnieuw doorlopen.
Ook is het aan te raden eerst een fiets uit te zoeken en het bijbehorende reknummer te onthouden. Dat voorkomt dat je een fiets ontgrendeld die stuk is. De fietsen worden overigens regelmatig onderhouden door een reparateur te fiets.
Met onze leenfietsen rijden we van attractie naar bezienswaardigheid in het centrum van Nantes. Deze punten liggen verrassend dicht bij elkaar. Hoewel de stad vol fietsvoorzieningen ligt (voornamelijk fietsstroken en een enkel fietspad), valt het volgen van een route niet mee. Er ontbreken op veel plaatsen van die kleine schakeltjes die de continuïteit volmaken. Al met al lukt het ons, zuinige Nederlanders, om een dag lang ritjes te maken die niet langer duren dan een half uur op dezelfde fiets: lekker goedkoop.