In de nota springt vooral het voorstel voor een vlakke kilometerheffing in het oog. Daarbij wordt eens per jaar via de APK een toeslag verrekend op het aantal gereden autokilometers van bijvoorbeeld 5 cent per kilometer. Dat leidt tot 35-40% minder voertuigverliesuren en een toename van het ov met 5 tot 10%.
De invloed op het fietsgebruik is niet doorgerekend, maar de fiets komt wel afzonderlijk aan bod in de nota die stelt dat een verandering in het denken nodig is. 'De fiets moet worden gezien als een onmisbaar hoofdvervoermiddel in de mobiliteitsketen. Dat begint met voldoende investeren in onderhoud en kwaliteit van de fietsroutes. Daarnaast moet worden ingezet op goede overstappunten van de fiets op openbaar vervoer en omgekeerd door beschikbaarheid van huurfietsen en veilige toegankelijke stallingen bij stations en in (binnen)steden. Om woon-werkverkeer per fiets te bevorderen moeten directe, snelle fietsroutes verbeterd worden, bijvoorbeeld door het aanleggen van FietsFlitspaden of fietssnelwegen. Daarbij verdient het aanbeveling bij investeringen in nieuwe fietsvoorzieningen rekening te houden met de eisen voor elektrische fietsen.'
De nota pleit onder het kopje 'Grenzen aan hufterigheid' ook voor doorvoering van shared space, zonder dat overigens met name te noemen. 'Het blijkt dat bestuurders zich aanpassen aan de weg. Een veilige weg, leidt tot onveiliger gedrag en vice versa. Met psychologische verkeersremming, die uitgaat van gedeelde ruimte, wordt getracht door het introduceren van de menselijke maat in het wegbeeld de veiligheid tussen verkeersgebruikers terug te brengen. Een voorbeeld waar sprake is van organische vloeiende samenwerking, waar de wegen niet bepalend zijn, maar de ruimtelijke inrichting is het Laweiplein in Drachten.'