Dat komt onder meer doordat e-fietsers meer kilometers afleggen dan gewone fietsers. Ze fietsen vaker en verder. Zo compenseren ze in ieder geval voor een deel het feit dat ze daarbij een handje worden geholpen door een elektromotor.

Dit blijkt uit een Europees onderzoek waar in totaal 10.000 mensen aan deelnamen, verdeeld over zeven Europese steden. Daarbij werd gebruik gemaakt van data  afkomstig van het PASTA project (European research project Physical Activity through Sustainable Transport Approaches).
 
Gemiddeld gebruiken gewone fietsers en e-fietsers ongeveer evenveel energie in een week, uitgedrukt in zogenaamde METS. Dat staat voor Metabolic Equivalent Task, een maat voor de hoeveelheid energie die een bepaalde fysieke inspanning kost.

Gewone fietsers, zo blijkt uit het onderzoek,  gebruiken wekelijks gemiddeld 4085 METS, e-fietsers 4464 METS. Dat komt omdat de e-fietsers langere tripafstanden afleggen, gemiddeld 9,4 km per trip tegen 4,8 km voor gewone fietsers. Ook de gemiddelde dagafstanden liggen daarmee hoger, 8,0 km voor e-fietsers tegen 5,3 km voor gewone fietsers.

E-fietsers die de gewone fiets hebben ingeruild voor een gewone fiets, moeten wel iets inleveren. Ze gaan er wekelijks zo’n 200 METS op achteruit. Aan de andere kant, degenen die uit de auto of het ov op de e-fiets stapten ‘winnen’ wekelijks zo’n 550 en 900 METS.

Cijfers die het volgens de onderzoekers in ieder geval rechtvaardigen om de promotie van de e-fiets door te zetten. Maar ze benadrukken ook dat veilige infrastructuur dan wel een voorwaarde is, omdat anders het gezondheidseffect teniet wordt gedaan door het grotere risico dat e-fietsers in het verkeer kunnen lopen.