Op 1 mei 2001 is de maatregel ‘voorrang fietser van rechts’(1) ingevoerd.
Hiermee is de uitzondering van fietsers, snorfietsers, bromfietsers en overig langzaam verkeer op de algemene voorrangsregel ‘rechts gaat voor’ op gelijkwaardige kruispunten opgeheven. Als voorwaarde was gesteld dat het wegennet zodanig wordt aangepast dat de nieuwe voorrangsregel op veilige wijze zou kunnen worden ingevoerd. Het gaat hierbij voornamelijk om het regelen van de voorrang op de verkeersaders en het veiliger maken van risicovolle gelijkwaardige kruispunten. De invoering van de nieuwe voorrangsregel is via de publiekscampagne ‘geef het door, rechts gaat voor’ breed bekend gemaakt. De houding ten aanzien van de voorrangsregel is na de invoering iets gunstiger geworden. Hoewel de nieuwe voorrangsregel in principe geen verkeersveiligheidsmaatregel is, is de verwachting dat door de combinatie van de campagne, de vereenvoudiging van de voorrangsregels en de infrastructurele maatregen (regelen van de voorrang op verkeersaders en het veiliger maken van risicovolle
gelijkwaardige kruispunten) het aantal voorrangsongevallen wordt verminderd. Om vast te stellen of de landelijke invoering van ‘voorrang fietser van rechts’ inclusief de begeleidende maatregelen en activiteiten ook daadwerkelijk hebben geleid tot een daling van het aantal relevante (ernstige) ongevallen, is een evaluatieonderzoek verricht. Daarnaast zijn een aantal verkeersaders, die vlak voor de wijziging van de verkeersregel in de voorrang zijn gezet, op snelheid en ongevallen onderzocht.
Uit onderzoek blijkt dat een gunstig effect is uitgebleven. Het aantal
voorrangsongevallen met letsel is ongeveer gelijk gebleven maar het aantal slachtoffers onder langzaam verkeer (fietsers, én brom- en snorfietsers) is iets toegenomen. Het uitblijven van een gunstig effect kan te maken hebben met het feit dat het wegennet onvoldoende is aangepast. Wegbeheerders zouden hun wegennet nader moeten controleren op risicovolle kruispunten en daartoe maatregelen treffen. Het gaat hierbij zowel om de verkeersaders waar de voorrang is geregeld als gelijkwaardige kruispunten. Het naslaan van de brochure ‘Voorrang fietser van rechts en voorrang op verkeersaders – handleiding voor de invoering’ [10] kan hierbij behulpzaam zijn. Na het regelen van de voorrang op de verkeersaders neemt de snelheid vlak voor de kruispunten in het algemeen iets toe maar blijft lager dan de snelheid
op het wegvak. Dit houdt in dat men toch vaart mindert bij de kruispunten al heeft men daar voorrang. De verkeersveiligheidseffecten van het regelen van de voorrang op de verkeersaders kunnen op basis van dit onderzoek niet worden vastgesteld. Aanbevolen wordt om de ontwikkelingen van de voorrangsongevallen over meerdere jaren te volgen en na bijvoorbeeld 2 jaar nogmaals de ongevallen op de onderzochte verkeersaders te analyseren. Hierbij zou de vormgeving van deze verkeersaders moeten worden betrokken.

(1) De term ‘voorrang fietser van rechts’ komt voort uit het convenant Startprogramma Duurzaam Veilig maar in de praktijk gaat het om voorrang van alle bestuurders van rechts, daarom wordt de maatregel in de vakwereld ook wel ‘voorrang bestuurder van rechts’ genoemd.