De fietsenberging bij nieuwbouwwoningen werd in 2003 geschrapt uit het Bouwbesluit in de veronderstellingen dat 'de markt' zichzelf zou regelen. Dat bleek niet het geval en dat heeft nu geleid tot de herintroductie van dit bouwvoorschrift.
In het nieuwe Bouwbesluit 2012 worden andere eisen gesteld aan de afmetingen van zo'n berging. In het verleden was de oppervlaktemaat gerelateerd aan de gebruiksoppervlakte van de woning, waardoor bij grote woningen een onnodig grote bergruimte werd vereist. Nu is gekozen voor een minimale oppervlaktemaat per woning, voldoende voor het ten minste kunnen bergen van enkele fietsen en wat andere objecten.
Een bergruimte mag onder bepaalde voorwaarden gedeeld worden. Hiermee kan bij bijvoorbeeld studentenflats worden volstaan met één gemeenschappelijke fietsenberging. Het besluit stelt geen eisen stelt aan de inventaris van de ruimte. Er mogen ook meerlaagse fietsenrekken worden gebruikt, waarmee ook bij minimum afmetingen oplossingen te realiseren zijn.
Het bouwbesluit eist verder dat een bergruimte vanaf de openbare weg al dan niet via de eigen tuin of via een bergingsgang of via een gemeenschappelijke verkeersruimte kan worden bereikt, zonder door een woning te moeten. Een bergruimte op zolder of bijvoorbeeld op de tweede verdieping van een portiekflat zonder lift zal niet aan deze eis kunnen voldoen. Wel zal aan de eis zijn voldaan wanneer de bergruimte bijvoorbeeld bereikbaar is via een niet te lange trap die is voorzien van een fietsgootje.

Voor utilitaire gebouwen zijn de fietsparkeernormen geschrapt. Daarvoor in de plaats kan het fietsparkeren geregeld worden via het bestemmingsplan. En dat is eigenlijk maar beter ook, zo schrijft Maja van der Voet van Ligtermoet & Partners in het laatste nummer van Fietsverkeer. De bepalingen in het oude Bouwbesluit over fietsparkeren bij utilitaire gebouwen waren niet erg hanteerbaar of effectief. Het verlies is dus niet groot. Bovendien komt een beter alternatief voor in de plaats: regelen via bestemmingsplannen. In het Fietsverkeer-artikel worden daartoe een aantal handvaten gegeven.
De benodigde en voor een effectief fietsparkeerbeleid gewenste overgang naar bestemmingsplannen hoeven gemeenten overigens niet op stel en sprong uit te voeren. In het overgangsrecht van het Bouwbesluit 2012 is bepaald dat de oude regeling voor het stallen van fietsen bij utilitaire gebouwen van toepassing blijft tot 1 januari 2017, tenzij in een bestemmingsplan voorschriften over stallingruimte voor fietsen zijn opgenomen. Dus tot 1 januari 2017 hebben gemeenten de tijd om dergelijke stallingvoorschriften in de bestemmingsplannen op te nemen.