Achter het idee staat Pim Hondeveld, zelf voormalig wegenbouwer, die met zijn idee onlangs hoog scoorde in een prijsvraag die was uitgeschreven door de Nederlandse Orde van Uitvinders
De randen van geasfalteerde fietspaden zijn vaak brokkelig en onregelmatig en je ziet ook vaak een slechte overgang van wegdek naar berm, steile randen van het asfalt, enz. Dat kan bijdragen aan enkelvoudige bermongevallen van fietsers.
Hondeveld ontwikkelde een werkwijze waarbij dergelijke randen vermeden kunnen worden.
Asfaltlagen worden aangebracht met een verdeelmachine waarna er een wals overheen gaat. De verdichting van het materiaal zal aan de randen van het wegdek lager zijn omdat het materiaal tijdens het walsen enigszins naar buiten kan uitwijken. Zo ontstaan slecht afgewerkte randen die niet goed aansluiten op de berm.
Hondeveld stelt als oplossing voor om direct voor het aanbrengen van de asfaltlaag met een freesmachine een spoor te maken van 30-50 cm breedte in de funderingslaag aan de randen. Bij deze aanpak wordt de asfaltlaag aan de randen verzonken in de funderingslaag. Zo is een betere verdichting mogelijk en ontstaat vloeiende overgang van wegdek naar berm. De rand loopt dan wel een beetje schuin af, maar dat levert, zo denkt Hondeveld, minder risico’s op dan rafelranden.
Om zo’n strook te kunnen aanbrengen en verdichten zijn wel kleine aanpassingen aan wegenbouwmachines nodig, bijvoorbeeld aan de balk van de freesmachine.
Het wachten is nu op de eerste praktijkproef, die er volgens Hondeveld waarschijnlijk gaat komen.