In de maanden april t/m september fietsen we elke maandag met een groep van 12 "oudere fietsers" met een gemiddeldel leeftijd van 72 jaar, 80 km op een racefiets (geen trike dus) door het mooie Twente ( het is dat we steevast 32 km/h rijden anders zouden de onderzoekers van de universiteit Twente ons vanuit hun raam elke maandag  kunnen observeren.)                                 Dit betekent in de afgelopen 7 jaar bijna 15000 kilometer in het buitengebied,waar de kans op vallen 2.1 groter is dan in de stad !. Voor zover de herinnering reikt (want dat wordt wel wat minder), is er sprake geweest van drie valpartijen, waarbij één het gevolg was van een onbezonnen actie van de oudste renner, door om te kijken naar een mooie jonge vrouw. Statistieken zeggen (net als in het voetbal) gelukkig niet altijd alles.                                           Toch zal ik als ontwerper van de fietsinfra mij natuurlijk blijven inzetten voor verkeerveiligheid. 

Maar daarnaast zou het misschien goed zijn als de "oudere fietser" niet alleen de voorwiel aangedreven e-bike laat staan maar ook de e-bike met middenmotor en in plaats daarvan rustig op eigen kracht van het mooie Twense land geniet. En als het dan toch niet anders kan blijft de vraag waarom de "oudere fietser" op een e-bike harder moet kunnen dan 15 km/h.                        Of bepaald de markt wat goed is voor de verkeersveiligheid?