Dat blijkt uit een analyse van ongevallen met landbouwverkeer over de periode 1987-2015 door Rinus Jaarsma, Adviseur Vervoersplanologie en Hugo Hoofwijk van De Groene Link in Wageningen. Ze publiceerden hun bevindingen in het politietijdschrift Verkeersknooppunt.

Hoewel het aantal dodelijke verkeersslachtoffers sterk is afgenomen, is dat niet terug te vinden bij dodelijke landbouwongevallen. Daardoor stijgt hun aandeel in het totale aantal dodelijke verkeersongevallen. Tussen 1987 en 2012 treedt een verdubbeling op tot 2%, dat komt overeen met 14 dodelijke landbouwongevallen per jaar. In 2015 ligt het aandeel met 16 dodelijke landbouwongevallen zelfs boven de 3%.

De personenauto is met 43% verreweg het vaakst betrokken bij landbouwongevallen, maar de ongevalsernst van deze botspartner ligt onder het gemiddelde. Na de auto volgen fiets en bromfiets, beide met 15% van de landbouwongevallen. De fiets heeft een aandeel van 20% in de dodelijke landbouwongevallen en daardoor een hoge ongevalsernst.

Er zijn wel aanwijzingen dat deze aantallen aantal licht aan het afnemen zijn. In ieder geval zien we dat bij ongevallen met een personenauto (ca. -3), motor en bromfiets (beide voertuigcategorieën ca. -1). Voor de (snor)fiets is echter juist sprake is van een toename (ca. +2): van gemiddeld 1 à 2 naar 3 à 4 dodelijke ongevallen per jaar. Als gekeken wordt naar het 5-jarig gemiddelde, begint het aantal dodelijke ongevallen met personenauto’s sinds 2011 te dalen.

De toename van het aantal dodelijk ongevallen met de (snor)fiets begint zich rond 2002 af te tekenen. Voor alle landbouwongevallen wordt in bijna 60% de (vermoedelijke) schuld bij het landbouwvoertuig gelegd.