Dat blijkt uit een Amerikaanse studie naar de ontwikkeling van fietsgebruik in de VS en Canada sinds 1990. De studie wordt binnenkort gepubliceerd in Transportation Reseach A.
Het aantal woon-werkfietsers in de VS en Canada neemt gestaag toe de laatste jaren. In de VS bedroeg de toename tussen 1990 en 2009 64% en het aandeel in de modal split steeg van 0,4% naar 0,6%. In Canada bedroeg de toename in tien jaar tijd (1996-2006) 42% en het aandeel in de modal split steeg van 1,1% naar 1,3%.
De winst is vooral te zien in een tiental succesvolle steden, waar het fietsgebruik verdubbelde. In die steden werd duidelijk ingezet op de fiets, waarbij aard en omvang van de maatregelen varieerde per stad. Portland ging het verst met de aanleg van een uitgebreid fietsnetwerk. Minneapolis nam ook veel maatregelen, onder meer met betrekking tot fietsparkeren. In Vancouver werd breed ingezet op het verkeersluw maken van straten. En Washington was de eerste stad met een leenfietsprogramma en met het koppelen van fiets en ov.
New York is een geval apart. Het fietsbeleid varieert door de jaren heen en hoewel het fietsgebruik verdubbelde, ligt het nog ver onder het gemiddelde. Zo hadden New York en Chicago in 1990 beide een fietsaandeel van 0.3%, maar in 2009 lag het aandeel van Chicago tweemaal hoger dan dat van New York (1,2%). Dat onlangs de aanleg van flink wat fietsstroken in New York.
Alleen de aanleg van fietspaden en stroken is dan ook onvoldoende als er verder niets wordt gedaan aan flankerende maatregelen en promotie zoals wel gebeurde in Portland, met een verzesvoudiging van het fietsaandeel sinds 1990 tegen een verdubbeling in New York. Dat blijkt ook uit een analyse van de relatie tussen de omvang van het fietsnetwerk en het fietsgebruik in 100 Amerikaanse steden. Meer fietspaden en -stroken betekent niet evenredig meer fietsers, zo leren de cijfers.