Onlangs publiceerde het Kennisinstituut voor Mobiliteitsbeleid het rapport De ontwikkeling van de mobiliteit en de bereikbaarheid in stedelijk en ruraal Nederland. De basis voor het rapport is een studie naar de ontwikkeling van de mobiliteit en bereikbaarheid van 2018 tot 2040 in vier typen gebieden: stedelijke gebieden met groei, stedelijke gebieden met krimp, rurale gebieden met groei en rurale gebieden met krimp.

Beleving bereikbaarheid

De bereikbaarheid van bestemmingen als banen, onderwijsinstellingen en winkels verschilt tussen deze gebieden, maar de onderzoekers zien dit niet terug in de beleving van de van de bereikbaarheid. Hoewel het aantal voorzieningen in rurale gebieden lager is en de afstand hiertoe groter, ervaren inwoners van deze gebieden geen mindere bereikbaarheid van deze voorzieningen dan inwoners van de stad. Mogelijk spelen autobezit, voldoende inkomen om de auto te gebruiken en internettoegang om activiteiten slim te plannen of te vervangen hierbij een rol, evenals de bewuste keuze voor een woonlocatie ten opzichte van gewenste activiteiten. De belangrijkste boodschap van het rapport is dan ook om bij het zoeken van oplossingsrichtingen voor bereikbaarheid de perceptie van de inwoners mee te nemen, om na te gaan of zij objectief gesignaleerde problemen of knelpunten ook echt zo ervaren.
 

Fiets

In rurale gebieden zal de auto volgens het KiM de belangrijkste vervoerswijze blijven. Het reguliere openbaar vervoer staat bij krimpende bevolkingsaantallen onder druk en kan worden vervangen door kleinschalig openbaar vervoer voor mensen die daarvan afhankelijk zijn, maar voor afstanden tot 20 kilometer ook deels door de e-fiets. Doorfietsroutes en snelfietsroutes zouden de aansluiting met de stedelijke gebieden moeten verbeteren.
In de stad staat vanwege de kwaliteit van de leefomgeving terugdringing van de auto centraal ten gunste van openbaar vervoer, fietsen en lopen.