De vier mobiliteitsscenario’s zijn ontwikkeld door een multidisciplinair team van 18 onderzoekers en experts van de TU Delft, genaamd de
Mobilisers, en dienen als strategisch denkkader voor stakeholders in de overheid, het bedrijfsleven en kennisinstituten. “Bij het nadenken over een beter en duurzamer mobiliteitssysteem ontstaan er complexe dilemma’s waarbij we onvermijdelijk moeten inboeten op sommige doelen,” stelt Deborah Nas, coördinator van de Mobilisers en hoogleraar
Strategic Design for Technology-Based Innovation. “Mobiliteit noem ik daarom een
wicked problem: een poging om één aspect aan te pakken legt vrijwel altijd nieuwe problemen bloot. Onze strategische toekomstverkenning met de vier scenario’s helpt om beter geïnformeerde beslissingen voor de toekomst te maken.”
Mobiliteitsscenario’s
De scenario’s zijn gebaseerd op twee dimensies, de mate van overheidsinterventie en de houding van de maatschappij ten opzichte van technologie. In het
rapport staat een uitgebreide beschrijving van deze scenario’s vanuit verschillende perspectieven van mobiliteit, zoals actieve en micromobiliteit, openbaar vervoer, automatische voertuigen, hubs, logistiek, luchtvaart, en data en AI. Hieronder is per scenario een korte samenvatting gegeven van het perspectief actieve mobiliteit.
In het scenario
Innovation Fast Track omarmt de samenleving technologische innovatie en is de verandering vooral marktgedreven. Voor actieve modaliteiten betekent dit een aanbod van diverse oplossingen op het gebied van micromobiliteit, zowel voor personenmobiliteit als pakketbezorging. Regelgeving moet ervoor zorgen dat de nieuwe mobiliteitsopties niet alleen milieuvriendelijk zijn, maar ook een compacte stedelijke planning ondersteunen, het autogebruik verminderen en voetgangersvriendelijke duurzame wijken bevorderen.
In het scenario
Hyperconnected Systems is er naast maatschappelijk enthousiasme voor technologie een grote mate van overheidsinterventie. Deze aanpak bereikt brede welvaart, maar vraagt om grote publieke investeringen en introduceert nieuwe bureaucratische complexiteit. Op het gebied van actieve mobiliteit gaat het om investeringen in voetgangers- en fietsinfrastructuur en het aanmoedigen van duurzaam mobiliteitsgedrag. Actieve mobiliteitsoplossingen worden voor iedereen toegankelijk gemaakt en er komen datagedreven oplossingen om mensen te informeren over de omstandigheden op routes om gezondheidsproblemen te voorkomen.
In het scenario
Sustainable Slowdown is er een voorzichtige adoptie van bewezen technologieën en een grote mate van overheidsinterventie. De initiatieven van de overheid zorgen voor gelijkheid en veerkracht maar dit gaat ten koste van bewegingsvrijheid en economische groei. In de steden, die georganiseerd zijn als 15-minutenstad, staat actieve mobiliteit centraal. Mensen krijgen een reisbudget om overmatig reizen en uitstoot te verminderen. Er komen initiatieven vanuit de gemeenschap, zoals deelfietspools en mobiliteitshubs die door de buurt worden beheerd. De overheid stuurt op de keuze voor duurzame modaliteiten, dit gaat boven investeringen in infrastructuur.
Het laatste scenario,
Mobility Patchwork, is een gefragmenteerde toekomst met minimale overheidsinterventie en maatschappelijke scepsis ten opzichte van nieuwe technologieën. Het gebrek aan coördinatie resulteert in ongelijkheid, milieuproblemen en inefficiëntie. Er is een grote beschikbaarheid van micromobiliteit, de invloed van de overheid richt zich vooral op de inclusiviteit en de beschikbaarheid voor iedereen van deze mengelmoes aan mobiliteitsoplossingen.
Rapport
Het rapport Mobility Futures is op 16 januari 2025 gepresenteerd bij de viering van de 183
e verjaardag van de TU Delft. Het omvat de resultaten van een strategische toekomstverkenning tot nu toe. In de toekomst zullen de bevindingen verder worden aangevuld. Meer informatie over het project is
hier te vinden.
Bron: TU Delft