Dit stellen wetenschappers van de Universiteit Twente op basis van een onderzoek naar het winkelgedrag van de inwoners van Almelo. Sander Veenstra, Tom Thomas en Bas Tutert vonden dat de generatie van verplaatsingen naar de supermarkt voornamelijk afhankelijk is van de (hemelsbrede) afstand tot de dichtstbijzijnde supermarkt en slechts in mindere mate van de socio-economische kenmerken van de huishoudens en kenmerken van de leefomgeving. Hoe verder de afstand tot de dichtstbijzijnde supermarkt, des te lager de frequentie van boodschappen doen.
Ondanks dit effect neemt de frequentie van boodschappen doen met de auto wel toe. Dit geeft volgens de onderzoekers een duidelijke aanwijzing dat schaalvergroting in de supermarktbranche en de relocatie van supermarkten naar de periferie van steden tot meer autoverplaatsingen leidt.
Twee factoren spelen daarbij wellicht een rol: De eerste is dat nabijheid van een supermarkt leidt tot meer trips naar die supermarkt voor het doen van verse - of bijvoorbeeld impulsaankopen. De tweede is dat nabijheid leidt tot meer lopen en fietsen naar de supermarkt. De keuze om lopend of fietsend te gaan betekent vervolgens dat er per trip minder boodschappen gedaan kunnen worden en dat men daarom frequenter moet gaan.

De grafiek toont dat bij een korte afstand tot de dichtstbijzijnde supermarkt de meeste boodschappentrips te voet worden gemaakt. Het aantal trips per auto is dan nog beperkt. Bij circa 500 meter is het aantal autotrips al net zo groot als het aantal fietstrips. De figuur geeft goed het netto-effect weer van een dalend verloop in bezoeksfrequentie en een stijgend aandeel van de auto. Te zien is dat het aantal autotrips toeneemt met de afstand.
Maatregelen als een stringent parkeerbeleid in de periferie zullen wellicht effect hebben, maar leiden waarschijnlijk niet tot drastische reducties in auto verplaatsingen, aldus de onderzoekers.