In dit onderzoek wordt een beperkt aantal ongelukken (in dit geval 41) geanalyseerd op basis van een uitgebreid interview met het slachtoffer en locatiebezoek. Daarbij kijkt een multidisciplinair team van SWOV-deskundigen naar de factoren die van invloed zijn bij het ontstaan van het ongeval, de ongevalsfactoren. In 12 tot 27 procent van onderzochte fietsongelukken speelde afleiding een belangrijke rol. Opmerkelijk is dat dat percentage overeen komt met wat eerder werd gevonden in diepteonderzoek naar ongelukken waarbij automobilisten van de weg af raakten.

In 22 tot 24 procent van de ongelukken speelde de breedte van de weg of het fietspad een belangrijke rol. Dat waren allemaal ongelukken waarbij de fietser tegen een paaltje of een stoeprand botste. Een steile berm (15 tot 17 procent) is vaak van invloed bij een val van de fiets.

Zoals gebruikelijk bij het diepteonderzoek van de SWOV worden ook typerende scenario’s benoemd, dat zijn beschrijvingen van categorieën ongelukken, waarbij ‘de grootste gemene deler van alle ongevallen van het betreffende subtype’ wordt beschreven. In totaal zijn er voor dit type ongelukken acht gevonden.

In de paper over de eerste resultaten geven de auteurs, Ragnhild Davidse en anderen, er twee prijs: een fietser die omdat hij voorrang moet geven, wil stoppen en bij het afstappen valt gedeeltelijk omdat de weg daar licht helt. En de fietser die door een andere weggebruiker of andere oorzaak wordt afgeleid, niet let op het wegdek voor hem en vervolgens in de berm belandt. Beide vanwege de leeftijd met behoorlijke verwondingen.

Definitieve resultaten van het diepteonderzoek worden in 2014 verwacht. Dan worden ook mogelijke maatregelen geformuleerd die eenzijdige fietsongelukken en fiets-fietsbotsingen kunnen voorkomen.
KB