Het onderzoek werd uitgevoerd door de UDV (het onderzoekinstituut van de Duitse verzekeraars). In totaal werden daarvoor 224 rotonde-fietsongevallen geanalyseerd die uit de politieregistratie naar voren zijn gekomen tussen 2011 en 2013. Het ging daarbij om rotondes met fietser in de voorrang. Bij driekwart was sprake van lichtgewonden, bij 19 procent was er alleen schade. Zware ongevallen kwamen relatief weinig voor (5 procent).

Uit de analyse van de ongevallen blijkt dat er een samenhang is tussen de afmetingen van een rotonde en het aantal en de ernst van ongevallen.

Zo zijn rotondes met een buitendiameter kleiner dan 30 meter gevaarlijker. De zogenaamde Unfallkostenrate (een getal dat een indicatie geeft van de ongevalskosten in relatie tot verkeersintensiteiten) ligt 40 procent hoger dan bij grotere rotondes.
Ook een middeneiland kleiner dan 13 meter is risicovoller. De Unfallkostenrate ligt tot 65 procent hoger. Een middenring (overrijdbaar door vrachtauto’s) van meer dan 3 meter doet de Unfallkostenrate stijgen met 140 procent. Ook fietsverkeer in twee richtingen pakt nadelig uit, aldus laten de ongevallenanalyses zien.

Opvallend is dat de Duitsers uit het onderzoek concluderen dat het veiliger is om het fietspad zo dicht mogelijk bij de rijbaan te leggen, omdat dit de onderlinge zichtbaarheid zou verbeteren.

Ook opvallend: kunstobjecten op het middeleiland beïnvloeden de verkeersveiligheid in sommige situaties negatief. Wanneer een automobilist de rotonde oprijdt en een fietser van links komt, ligt de Unfallkostenrate 60 procent hoger.