Sinds de introductie van de OV-studentenkaart gingen studenten aantoonbaar minder fietsen en werd het aandeel verplaatsingen van studenten met het openbaar vervoer twee keer zo groot. In 1995 legden studenten ongeveer 360 miljoen fietskilometers minder af dan in 1990, een verlaging van maar liefst 35 procent! Die overstap van fiets naar OV zie je op de korte afstanden, bij het stedelijk vervoer. Bij de langere afstanden is het OV juist geen concurrent van de fiets, maar vormen ze samen een prima combinatie.
Bij de discussies die nu spelen, gaat het altijd om stedelijk vervoer en is het risico op overstappen levensgroot. En dan gaat het niet over een gewenste overstap van auto naar OV maar een ongewenste van fiets naar OV.
De Fietsersbond ziet liever een samenhangend pakket van maatregelen om de stad leefbaar te houden en mensen het mogelijk te maken deel te nemen aan de samenleving door:
● het fietsen te stimuleren met goede fietsvoorzieningen, voldoende (gratis) parkeerplaatsen voor de fiets en bestrijding van fietsdiefstal;
● autoremmende maatregelen, zoals een hoog parkeertarief en een langere rijtijd voor de auto ten opzichte van fiets en bus;
● kwaliteitsverbeteringen bij het OV;
● gericht beleid op specifieke, goed afgebakende doelgroepen die vervoer moeilijk kunnen
betalen.