Aan het einde van een rit gaven ze aan wat ze ervan vonden.

De resultaten waren min of meer voorspelbaar, maar tonen vooral aan dat deze onderzoekmethode goed te gebruiken is om wegontwerpen te toetsen. Want gebruikelijk is om het effect van de omgeving op het fietsgebruik te meten aan de hand van het aantal zelf-gerapporteerde fietstrips. Bij deze studie werden de resultaten van ‘real time’ fietservaringen gemeten en werd ingezoomd op de mechanismen die aan het fietsgedrag ten grondslag liggen, zo stellen de onderzoekers, afkomstig van de universiteiten van Utrecht, Liverpool en Luxemburg.

De aanwezigheid van een gescheiden fietspad en de afwezigheid van kruispunten hebben bijvoorbeeld een positieve invloed op het veiligheidsgevoel van fietsers. De hoeveelheid verkeer is de belangrijkste factor die het veiligheidsgevoel negatief beïnvloed. Veel verkeer werkt ook in op het plezier in het fietsen en de attractiviteit van de route. Dan gaat het vooral over autoverkeer. Van andere fietsers en voetgangers heeft men wat minder last, hoewel ook hier geldt liever wat minder dan meer. Een groene route met bomen en planten vinden fietsers altijd attractiever.

Wat de onderzoeker opviel, is dat het gevoel van onveiligheid niet automatisch in gelijke mate het fietsplezier en de attractiviteit van een route hoeft te beïnvloeden. En ook dat ouderen én jongeren en mensen met een laag inkomen van alle gemeten invloedsfactoren meer dan gemiddeld last lijken te hebben.

Al met al biedt Virtual Reality een goede methode om omgevingsvariabelen uit te testen, om te komen tot een fietsinfrastructuur die voor iedereen aantrekkelijk is.