Het Stadsgewest Haaglanden voert actief fietsbeleid om zoveel mogelijk fietsverplaatsingen te bewerkstelligen. In het Supplement RNM (2008) is een nieuwe doelstelling voor het fietsgebruik opgenomen: 50% meer fietsverplaatsingen per persoon per dag in 2030 ten opzichte van 2005. Een zeer ambitieuze doelstelling die vereist dat alle betrokken partijen zich nog meer gaan inzetten op het stimuleren van het fietsgebruik. Reden ook voor vernieuwd regionaal fietsbeleid, wat in deze nota is uitgewerkt. Met deze Fietsnota richt het Stadsgewest zich vooral op drie hoofdlijnen:
infrastructurele maatregelen, niet-infrastructurele maatregelen en doelgroepgerichte maatregelen.
Goede fietsinfrastructuur is de basis van goed fietsbeleid. Het Stadsgewest Haaglanden blijft daarom inzetten op fietspaden van een goede basiskwaliteit en met hoge veiligheid. Fietsroutes zijn zo veel mogelijk vrijliggend en uitgevoerd in rood asfalt. Goede straatverlichting verhoogt zowel de verkeersveiligheid als de sociale veiligheid. Van de vele fietsroutes in de regio die beheerd worden door gemeenten en provincie vormen een aantal het regionaal fietsroutenet. Dit verbindt alle kernen en belangrijke bestemmingen met elkaar. Deze regionale routes zijn direct in tijd en afstand, hebben samenhang, zijn aantrekkelijk door hun omgeving en zijn comfortabel en veilig. Het regionaal fietsroutenet wordt op dertig plaatsen aangepast. Haaglanden wil meer inzetten op de aanpak van routes in plaats van wegvakken of delen van fietsroutes.
Andere belangrijke infrastructurele maatregelen betreffen het fietsenstallen of ietsparkeren. In 2008 heeft het Stadsgewest de nota Fietsparkeren vastgesteld waarin wordt aangegeven waar goede fietsparkeervoorzieningen aan moeten voldoen en welke subsidiemogelijkheden er zijn. De nota Fietsparkeren staat naast de voorliggende Fietsnota en kan gezien worden als verdieping ervan. Goede fietsenstallingen zijn cruciaal om fietsen aantrekkelijk te maken; een stalling moet
voldoende capaciteit hebben en voldoen aan bepaalde kwaliteitscriteria. Het goed kunnen stallen van fietsen is belangrijk bij fietsaantrekkende functies zoals bij stations, winkelcentra en scholen, maar ook in woonbuurten door middel van een fietstrommel. Om voldoende capaciteit en kwaliteit te kunnen bieden, dienen weesfietsen en fietswrakken zoveel mogelijk verwijderd te worden. In Den Haag is daartoe samen met Haaglanden het Fietsdepot als regionaal proefproject gestart.
Het aanpakken van fietsdiefstal verbetert het imago van de fiets. Het informeren over stallingsmogelijkheden en over diefstalpreventie zijn voorbeelden van niet-infrastructurele maatregelen. De OV-fiets is een ideale vorm van natransport na een treinreis en vergroot de aantrekkelijkheid van alternatieven voor de auto. De vijftien OV-fietsuitgiftepunten in Haaglanden worden verder uitgebreid. Het informeren van fietsers met kaarten en bewegwijzering moet meer aandacht krijgen zodat het voor fietsers nog makkelijker wordt zijn weg te vinden. Duidelijke informatie vooraf over bijvoorbeeld reistijden, fietsroutes en stallingen kan helpen de drempel te verlagen.
Educatie is een andere niet-infrastructurele maatregel waar Haaglanden meer op in wil zetten. Het leren fietsen is noodzakelijk om nieuwe fietsers aan te trekken.
Het Stadsgewest Haaglanden onderscheidt vijf herkenbare doelgroepen waarvoor we maatregelen willen gaan nemen om deze doelgroepen meer te laten fietsen. Kinderen tot 12 jaar, scholieren tot 18 jaar, volwassenen als werknemer, volwassenen die niet of minder fietsen en de volwassenen als recreanten hebben zowel overeenkomstige als verschillende eigenschappen waar het nieuwe fietsbeleid zich op richt. Goede voorzieningen zoals stallingen zijn voor alle doelgroepen belangrijk.
Het doelgroepenbeleid heeft een centrale plaats in het actieprogramma.
De subsidiemogelijkheden voor fietsprojecten worden uitgebreid. Relevante nfrastructurele projecten die niet op het regionaal fietsroutenet liggen, kunnen ook voor 50% gesubsidieerd worden. Het budget van het Stadsgewest is toereikend voor veel nieuwe projecten, maar de grenzen zijn in zicht. Prioritering kan nodig zijn voor het verdelen van het budget.