Voor het onderzoek werd gebruikgemaakt van een lopend experiment, waarin een groep oudere en een groep jongere fietsers testritten reden op een elektrische en een gewone, conventionele fiets. Via vragenlijsten werd de deelnemers gevraagd hoe deelnemers zichzelf inschatten als het gaat om hun fietsvaardigheid. Ouderen fietsen in het algemeen langzamer dan jongeren, zowel op de elektrische fiets als op de gewone fiets. Maar ouderen schatten in vergelijking met de jongere leeftijdsgroep hun risicomijdende vaardigheden als beter in. Ze kiezen ook daadwerkelijk een lagere snelheid in complexe situaties, Er wordt dus gecompenseerd voor taakmoeilijkheid door aanpassing van het fietsgedrag. Maar in werkelijk wijkt die snelheidsreductie absoluut gezien niet af van die van jongere fietsers. Verder ligt de absolute snelheid dan nog steeds hoger op de elektrische fiets dan op de gewone fiets. De vraag is of het hogere risico in complexere situaties wel voldoende wordt gecompenseerd, aldus de onderzoekers. Toch biedt het gegeven dat oudere fietsers hun gedrag aanpassen aan de risico’s perspectief voor verbetering van de fietsveiligheid, aldus de SWOV. Bijvoorbeeld door het bevorderen van maatregelen die de gedragsaanpassing versterken, zoals informatieverstrekking door winkeliers en, meer algemeen, voorlichting en training. Die zouden zich dan vooral kunnen richten op de snelheid op een elektrische fiets in complexe situaties.