‘Dat betekent dat de redenen waarom men niet met de fiets naar het werk gaat eerder van persoonlijke aard zijn en dat de omgeving (fietspaden, veiligheid,e.d) als minder belangrijk beschouwd worden. ’Dat wil echter niet zeggen dat de omgeving geen belangrijke invloed heeft op het fietsgedrag van mensen, aldus de Belgische onderzoeker. ‘Maar de grootste belemmerende factoren zijn vaak een gebrek aan tijd en interesse in fietsen. Mensen die wel regelmatig fietsen doen dat meestal vanuit een ecologisch-economisch bewustzijn.’
Om fietsen aantrekkelijk te maken is volgens Bas de Geus een multidisciplinaire aanpak nodig waarbij beleidsmakers, ruimtelijke ordening deskundigen, fysiologen, psychologen en werkgevers betrokken moeten worden. 

De Geus onderzocht ook wat er gebeurt als mensen die nooit met de fiets naar het werk gaan aangemoedigd worden om te fietsen. 65 ongetrainde mensen werden aangespoord om naar het werk te fietsen. Zij werden een jaar lang gevolgd. Hun fysieke conditie en gezondheidsgerelateerde levenskwaliteit werden positief beïnvloed, zo vond De Geus.
‘Als een niet-getrainde persoon wordt aangespoord om naar het werk te fietsen dan verbetert zijn conditie positief. Wel moet men dan meer dan 25 km per week afleggen. En mannen moeten meer dan 1.500 kcal en vrouwen meer dan 1.000 kcal per week verbruiken. Hiervoor moet je minimaal drie keer per week op de fiets gedurende minstens 130 minuten per week’, aldus de onderzoeker.
Op het vlak van de psychologische aspecten blijkt dat regelmatig fietsen naar het werk een positieve invloed heeft op de vitaliteit en het fysiek functioneren. Fietsen naar het werk lijkt echter een beperkte invloed te hebben op bloedparameters, op de bloeddruk en op het lichaamsgewicht.
.
.