Nog geen 10% van de verkeersongevallen wordt (mede) veroorzaakt door het voertuig, een kleine 30% door de omgeving en 95% vooral door menselijke onvolkomenheden. Er zijn nog altijd misverstanden over de implicaties hiervan. De beïnvloeding van het gedrag van verkeersdeelnemers geeft vaak aanleiding tot hooglopende discussies. Dat is prima, tenzij het komt omdat de discussianten langs elkaar heen praten en het over verschillende zaken hebben. Vandaar een poging om een aantal van die misverstanden uit de weg te ruimen. En vervolgens de discussie over het gebruik van de drie E’s - Engineering, Education en Enforcement - verder aan te wakkeren.

Samenvatting:
• Engineering is ook een vorm van beïnvloeding van het verkeersgedrag, naast Education en Enforcement. Er is zelfs een grote en belangrijke range van gedrag (snelheidsgedrag, gedrag bij voorrangsregelingen, het uit elkaars vaarwater houden van auto’s, voetgangers en fietsers), die verreweg het best met infrastructurele maatregelen kan worden beïnvloed/bewerkstelligd.
• Vooral in de voorwaardescheppende sfeer ligt de wenselijkheid van verkeerseducatie: het bijbrengen van basiskennis, vaardigheden en houding, plus het ‘permanent’ onderhouden daarvan.
• Tussenin ligt een groot gebied van potentieel wangedrag dat te lijf moet worden gegaan met een combinatie van infrastructuur, educatie en handhaving. Het is zaak bedacht te zijn op ‘vluchten’ van overheden uit de infrastructurele aanpak richting Education, niet omdat die effectiever zou zijn, maar omdat die minder kost en soms beter oogt.