De Vries keek hoe fietsers in de Shared Space straat in Haren met communiceerden met andere weggebruikers, en vergeleek dat men het gedrag van fietsers op een gewoon kruispunt met voorrangsborden én een gewoon kruispunt zonder borden. In dit totaal werden zo 903 fietsers geobserveerd die een ontmoeting hadden met andere verkeersdeelnemers. Er werd gelet op zaken als arm uitsteken, bellen, verbale communicatie, oogcontact maken, gebaren maken, omkijken, opzij kijken, richting kijken, snelheid verminderen, voorsorteren, en dergelijke. Daarbij bleek dat verkeersdeelnemers in een verkeersinrichting volgens het Shared-Space-principe inderdaad meer communicatiehandelingen laten zien. Bij lage verkeersintensiteit is dit verschil in hoeveelheid communicatiehandelingen niet goed zichtbaar, maar zodra de intensiteit omhoog gaat blijkt bij Shared Space de hoeveelheid communicatiehandelingen hoger te zijn dan bij een conventioneel ingerichte verkeersomgeving. Voor de jongere verkeersdeelnemers was dit voordeel niet zichtbaar, zij laten ongeacht verkeersintensiteit of verkeersinrichting, de minste communicatiehandelingen zien.
De Vries concludeert hieruit dat het doel van Shared Space, meer contact tussen de deelnemers, hiermee zeker is bereikt. Of dit verhoogd contact ook zorgt voor een veiliger verloop van het verkeer, zal door vervolg onderzoek duidelijk moeten worden.