KiM onderscheidt in de uitgave 'Blik op de personenmobiliteit' vijf belangrijke sociaal-maatschappelijke trends, die nu en in de komende decennia van invloed zijn op de mobiliteit van de Nederlandse bevolking: vergrijzing, verkleuring, individualisering, intensivering, re-urbanisatie. Alle trends leiden tot een verdere, maar afzwakkende toename in het autogebruik. Maar ook tot minder openbaar vervoer op platteland. De trends kunnen er ook toe leiden dat het aandeel van de fiets in de toekomst wat minder groot wordt dan de huidige 25%. Dat heeft onder meer te maken met het toenemende aandeel Turkse, Marokkaanse en overige niet-westerse nieuwe Nederlanders. Met name Turken zijn weinig tot fietsen geneigd, maar ook Marokkanen, Surinamers en Antillianen fietsen verhoudingsgewijs minder vaak dan autochtone stadsbewoners. Bovendien fietsen allochtone vrouwen nauwelijks. Ook de 3e generatie is moeilijk tot de fiets te verleiden, zo stelt KiM.
De fiets wordt minder aantrekkelijk op het platteland door toegenomen autobezit en schaalvergroting van voorzieningen. Het aandeel van de fiets in de mobiliteit ligt in landelijke gebieden lager dan in stedelijke gebieden: 22% versus 26%. Door toegenomen autobezit en de groei van het aantal huishoudens met een tweede en derde auto is de noodzaak van het gebruik van de fiets in plattelandsgebieden wat afgenomen. Dit wordt versterkt door schaalvergroting en de daarmee gepaard gaande afstandsverlenging, concludeert KiM verder.