De manier waarop de twaalf provincies en zeven kaderwetgebieden hun Gebundelde Doeluitkering (GDU) hebben geregeld, varieert sterk. Elf van de negentien hanteren de GDU in meer of mindere mate om de hen toebedeelde regierol voor het verkeersbeleid van gemeenten in te vullen. De sturing behelst in de meeste gevallen ook een zekere stimulering van fietsprojecten. Het lijkt op voorhand niet dat deze elf hun regeling drastisch zullen aanpassen met de invoering van de (verruimde) GDU-plus, die gepland was per 1 januari 2003, maar vooralsnog door de Tweede Kamer is uitgesteld. Zes GDU-regelingen zijn te typeren als beleidsarm, maar dit is nog niet nadelig voor de investeringen van gemeenten in fietsverkeersprojecten. Slechts bij twee regelingen is de gevreesde neiging naar ‘Grote Projecten’ zichtbaar, via aanwending van de GDU als eigen bijdrage bij MIT-projecten