Uitgaande van de doelstellingen van Duurzaam Veilig zouden 30km/uur-gebieden weliswaar nog net geen voetgangers- en fietsersparadijsjes moeten zijn, maar wel safe areas waar het prettig lopen en fietsen is. Dat vraagt om beperking van de rijsnelheden en de intensiteiten van het gemotoriseerd verkeer. Of dat lukt in ‘sober’ ingerichte 30km/uur-gebieden, is ook na een voor AVV uitgevoerd evaluatieonderzoek in negentien gebieden nog niet duidelijk. Veel vragen blijven onbeantwoord. Al ging 3VO, toen er veel klachten van bewoners binnenkwamen, zelf aan de slag met snelheidsmetingen, meer en uitgebreider onderzoek lijkt wenselijk.

Uit de DHV-studie blijkt dat in alle negentien gebieden snelheidsverlagende voorzieningen zijn aangebracht. Maatregelen die direct van invloed zijn op de routekeuze door een wijk komen nauwelijks voor. In slechts één van de gebieden is een knip gerealiseerd, in een ander gebied lag er al eentje. Het instellen van eenrichtingsverkeer is ook slechts in één wijk gerealiseerd. Gebleken is, zo stelt het onderzoeksverslag, dat een sobere aanpak in pure woonstraten in de regel voldoet.
In (bredere) straten met tevens een ‘wijk-ontsluitingsfunctie’ is een maatregelenpakket op basis van knelpunten veelal te beperkt om het gewenste snelheidsgedrag te bewerkstelligen, zelfs al hadden sommige gemeenten zich verstout tot ‘meer dan sober’. Dit zijn mooie constateringen, maar ze zijn niet stevig onderbouwd.