Van oudsher vormen de lussen in het wegdek van de rijkswegen een belangrijke bron voor het inwinnen van data over de rijdende auto, vrachtauto, bestelauto enz. Maar sinds een paar jaar biedt de smartphone nieuwe mogelijkheden voor het tracken van verkeer. Edoardo Felici, projectmanager innovatie bij Nationale Databank Wegverkeersgegevens vertelt dat leveranciers van dergelijke systemen veel data uit apps en navigatiesystemen verzamelen, waarvan een deel van de fiets zal komen. Tot nu toe gooien ze dat meestal weg.
'Wij zijn aan het bekijken hoe we deze data toegankelijk kunnen maken, maar dat valt nog niet mee. Neem bijvoorbeeld Google. Die beschikken over heel veel data. Maar hun business is er nog niet op gericht om data te verkopen aan overheden.’
Wel is er inmiddels data van Strava beschikbaar. Verder werkt de NDW in opdracht van CROW-Fietsberaad aan een Dataplatform Fiets waar openbare fietsgegevens worden verzameld. En de Tour de Force werkt aan een Nationale Datadeal. Hierin maken de decentrale overheden, I&W, en de NDW/NDIV afspraken over standaardisering en inwinning van data op de korte termijn.

Danny Edwards, stedenbouwkundige, maakt ook wel gebruik van Strava, maar dat weegt voor hem veel minder zwaar. Hij pleit voor de inzet van Space Syntax, een benadering waarbij je relaties zoekt tussen ruimtelijke inrichting en sociale, economische en omgevingsaspecten. Om op basis daarvan de contouren van een stedelijk verkeers- cq. fietsnetwerk vast te leggen. Uit de analyse van Space Syntax kun je bijvoorbeeld de meest logische plek voor een nieuw winkelcentrum afleiden. Die is verschillend voor de voetganger, de fietser en de auto. Maar door die voorkeursplekken op elkaar te leggen, kun je tot een compromis komen waar alle vervoermodaliteiten het beste tot hun recht komen.